być związanym z

См. также в других словарях:

• wspólny — 1. Mieć z kimś, z czymś coś wspólnego a) «być podobnym do kogoś, do czegoś, odznaczać się jakimiś cechami, które upodabniają, zbliżają, łączą»: Suita op. 25 w swej neobarokowej pastiszowości dowodzi, iż Schönberg miał też coś wspólnego ze… …   Słownik frazeologiczny

• wspólny — wspólnyni «odnoszący się w równym stopniu do wielu osób, rzeczy, zwłaszcza: należący do wielu, używany przez wielu, przez wielu razem zrobiony; dla wielu w równym stopniu charakterystyczny» Wspólna praca. Wspólna zabawa. Wspólna własność. Wspólne …   Słownik języka polskiego

• ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… …   Słownik języka polskiego

• przysięga — ż III, CMs. przysięgaędze; lm D. przysięgasiąg «uroczyste zapewnienie o prawdziwości tego, co się mówi, wypowiadane zwykle w słowach ustalonych zwyczajowo» Przysięga małżeńska. Przysięga na wierność ojczyźnie. Zobowiązać się do czegoś, stwierdzić …   Słownik języka polskiego

• więzy [węzły] krwi — {{/stl 13}}{{stl 7}} posiadanie wspólnego przodka; związki pokrewieństwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łączą kogoś więzy krwi. Być związanym, połączonym z kimś węzłami krwi. Nie było między nimi węzłów krwi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …   Słownik języka polskiego

• brat — m IV, DB. a, C. u, Ms. bracie; lm M. bracia, DB. braci, N. braćmi 1. «każdy z synów mających wspólnych rodziców w stosunku do drugiego syna lub córki» Starszy, młodszy brat. Rodzony brat. ∆ Brat przyrodni «syn tego samego ojca i innej matki lub… …   Słownik języka polskiego

• tlen — m IV, D. u, Ms. tlennie, blm «(O) pierwiastek chemiczny z grupy tlenowców, najbardziej rozpowszechniony w przyrodzie, liczba atomowa 8, gaz bezbarwny, bezwonny, występujący w stanie wolnym w powietrzu, niezbędny do oddychania dla większości… …   Słownik języka polskiego

• integralnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. integralny: Łączyć się z czymś integralnie w całość. Być integralnie związanym z czymś. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obwiązywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obwiązywaćzuję, zuje, obwiązywaćany {{/stl 8}}– obwiązać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, obwiązywaćwiążę, obwiązywaćwiąże, obwiązywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} owijać coś wkoło czymś, związując końce : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień